Źrenicówka 
Jest to niewielka linijka do pomiaru rozstawu źrenic przyłożona na środku nosa, która pozwala zmierzyć rozstaw lewego i prawego oka. Ale nie tylko! Zwymiarujecie nią także oprawę, sprawdzicie wysokość montażu, szerokość tarczy, a czasem posłuży jako zwykła linijka.

 

Pupilometr
Pomiar rozstawu źrenic to preludium do prawidłowego wykonania okularów. Obecnie najczęściej optycy używają w tym celu elektronicznego pupilometru. Nazwa związana jest, jak to często bywa, z łacińskim słowem pupillas oznaczającym źrenice.
Sprzęt jest bardzo prosty w obsłudze. Posiada włącznik i dwa suwaki. Pacjent patrzy w pupilometr jak przez lornetkę, obserwując światełko. Z drugiej strony optyk obserwuje oczy i linię pomiarową ustawia dokładnie na refleksie świetlnym odbitym od rogówki. To tak zwany refleks rogówkowy.
Pomiar pozycji środka źrenicy może różnić się o około milimetr w stosunku do położenia refleksu, ale to już temat na inny post.
Pamiętajcie, że pupilometr należy kalibrować zgodnie z zaleceniami producenta, tylko wtedy mamy pewność, że nasze pomiary są dokładne, a okulary idealnie dopasowane do pacjenta!

 

Dioptromierz
To urządzenie niezbędne w każdym salonie optycznym oraz gabinecie okulistycznym i optometrycznym. Pozwala sprawdzić moc soczewki okularowej oraz określić położenie osi cylindra.
Optykowi pomoże w prawidłowym ustawieniu soczewek w okularach. Specjalista badający wzrok pozna dzięki niemu wartość dotychczasowej korekcji pacjenta.
Dioptromierze możemy podzielić na lunetowe i elektroniczne. Te lunetowe znajdziemy w wielu pracowniach optycznych z długą historią. Ich obsługa wymaga podstawowej wiedzy optycznej, ale wcale nie jest trudna. Dziś w wielu miejscach okulary sprzedają doradcy klienta, dlatego coraz częściej spotykamy dioptromierze elektroniczne, bardziej intuicyjne w obsłudze.
Który dioptromierz wybrać? Ten, którego używanie jest dla Ciebie bardziej komfortowe. Co specjalista to inna opinia, ważne żeby praca z nim była dla Ciebie przyjemnością.

 

Autorefraktometr
Prawdopodobnie każdy słyszał o komputerowym badaniu wzroku, ale wielu pacjentów nie słyszało o autorefraktometrze. To właśnie nim wykonujemy pomiar wady wzroku, czyli wady refrakcji. Badanie to jest badaniem przedmiotowym co oznacza, że pacjent nie musi udzielać specjaliście informacji na temat jakości widzenia. Urządzenie emituje światło podczerwone, które po odbiciu od siatkówki jest rejestrowane i analizowane automatycznie.
Jest to pomiar bardzo pomocny w codziennej praktyce okulisty i optometrysty, jednakże nierzadko obarczony błędem.
Na wynik badania wpływ ma wiele czynników takich jak:
  • stan akomodacji,
  • wiek pacjenta,
  • jakość filmu łzowego,
  • zażywane leki,
  • przezierność ośrodków optycznych w oczach,
  • instrukcje wydawane przez wykonującego badanie.
Wyniki wykonywane w różnych porach dnia oraz na różnych urządzeniach mogą znacząco się różnić, stąd też pomiar autorefraktometrem nie jest nigdy jedyną podstawą do wykonania okularów lub korekcji wady wzroku za pomocą soczewek kontaktowych.
Obecnie większość urządzeń to autorefraktokeratometry, które oprócz badania wady wzroku wykonują także keratometrię.

 

Foropter
Podstawą doboru korekcji okularowej jest wykorzystanie kasety okulistycznej i oprawy próbnej. Choć są niezbędne w każdym gabinecie okulistycznym i optometrycznym, nie mają one tak dużej funkcjonalności jaką posiada foropter.
Foropter jest urządzeniem zamontowanym na specjalnym wysięgniku, które posiada w sobie wiele soczewek pozwalających nie tylko ocenić wadę refrakcji pacjenta, ale także zbadać parametry widzenia obuocznego i odpowiedź akomodacji. Znajdziemy w nim między innymi:
  • soczewki sferyczne
  • soczewki cylindryczne
  • filtry czerwony i zielony
  • cylindry skrzyżowane
  • filtry polaryzacyjne
  • pryzmaty obrotowe
  • regulację rozstawu źrenic
  • pomiar odległości soczewek od szczytu rogówki
  • przesłonki umożliwiające badanie jednooczne
  • pryzmaty dysocjujące
  • szkiełka Maddoxa
Standardowe foroptery mają wiele pokręteł i wygląd niczym aparatura na stacji kosmicznej. Na rynku coraz częściej pojawiają się jednak foroptery automatyczne z niewielkim panelem sterowania na stoliku pomocniczym.
Chcecie nauczyć się obsługi foroptera, a może korzystacie z niego na co dzień? Tajniki tego urządzenia możecie poznać także na naszych szkoleniach!

 

Skiaskop
To urządzenie pozwalające na ocenę wady wzroku i odpowiedzi akomodacji. Pomiary, które nim wykonujemy możemy podzielić na skiaskopię:
  • statyczną
  • dynamiczną
  • Mohindry
Pomiar wykonywany za pomocą skiaskopu jest pomiarem obiektywnym a zatem pacjent nie musi opowiadać o tym co widzi. Skiaskop jest niewielki i poręczny, zasilany akumulatorowo albo bateryjnie.
Chociaż opanowanie techniki badania wymaga dużo pracy, to gdy już ją wykonamy, pomiar jest bardzo szybki i pomocny. Mobilność urządzenia pozwala badać osoby niepełnosprawne oraz niemowlęta. Badający oświetla wiązką światła oko pacjenta i obserwuje refleks pojawiający się na źrenicy. Dodatkowo podczas pomiaru wykorzystuje się soczewki lub specjalne listwy skiaskopijne.
Niestety, wiele gabinetów nadal nie ma skiaskopu na swoim wyposażeniu, a szkoda! Mimo swoich niewielkich rozmiarów daje dużo większe możliwości niż autorefraktometr. 
Jeżeli chcielibyście zgłębić tajniki skiaskopii zapraszamy do kontaktu, przygotujemy dla Was indywidualne szkolenie!

 

Oftalmoskop
To małe, poręczne urządzenie dające wiele możliwości w diagnostyce układu wzrokowego. Oświetlając oko pacjenta z bardzo bliskiej odległości ocenić można dno oka pacjenta oraz sprawdzić, czy fiksacja jest centralna . Badanie wykonuje się wtedy osobno dla każdego z oczu.
Nie zapomnijmy jednak, że za pomocą oftalmoskopu można też wykonać badania przesiewowe np. test Brücknera. Polega on na oświetleniu obojga oczu pacjenta z odległości kilkudziesięciu centymetrów i obserwacji refleksów światła pojawiających się na źrenicy. Ocenie podlega kształt, kolor i symetryczność refleksów. To proste badanie pozwala w ciągu minuty wychwycić duże zezy, wady refrakcji lub znaczne niedowidzenia. Może być z powodzeniem stosowany także przez lekarzy pediatrów podczas bilansów zdrowia dzieci.

 

Kaseta okulistyczna
To niezbędne wyposażenie każdego salonu optycznego, dzięki któremu można przeprowadzić dobór korekcji okularowej. Standardowa kaseta zawiera następujące soczewki próbne:
  • 40 par soczewek sferycznych: ujemnych i dodatnich
  • 20 par soczewek cylindrycznych: ujemnych i dodatnich
  • 12 soczewek pryzmatycznych od 0,5 pdptr do 10 pdptr
Kaseta okulistyczna często oprawiona jest w elegancką walizkę - skórzaną bądź metalową. Wraz z soczewkami próbnymi znajduje się w niej również oprawa próbna oraz wiele przydatnych akcesoriów:
  • przesłona
  • matówka
  • soczewka “plan”
  • soczewka z rysunkiem krzyża
  • filtr czerwony i filtr zielony
  • soczewka Maddoxa czerwona i biała,
  • szczelina stenopeiczna i otwór stenopeiczny
  • cylinder skrzyżowany -0,25 D oraz -0,50 D
Całe wyposażenie kasety jest idealnie uporządkowane, aby proces doboru odpowiedniej korekcji mógł przebiegać sprawnie i bezbłędnie.
Obecnie coraz częściej w gabinetach optometrycznych na wyposażeniu znajduje się unit okulistyczny z foropterem. Nie zapominajmy jednak, że jego wykorzystanie nie zawsze jest możliwe. Gdy np. dziecko boi się "kosmicznego" wyglądu foroptera, warto rozważyć przeprowadzenie doboru korekcji okularowej za pomocą kasety okulistycznej.